همایون بهزادی؛ افسانه زنده فوتبال ایران
نام همایون بهزادی برای دوستداران فوتبال ایران یادآور خاطراتی شیرین از دوران طلایی این ورزش است. این اسطوره بیادعا نهتنها به عنوان یک بازیکن و مربی درخشان، بلکه به عنوان الگویی از اخلاق حرفهای در تاریخ ورزش ایران ماندگار شده است.
خاستگاه خانوادگی و سالهای نخستین
متولد ۱۴ دی ۱۳۲۰ در خرمآباد، زندگی پرحادثه بهزادی از همان کودکی آغاز شد. خانوادهای با اصالت تهرانی که به دلیل شغل نظامی پدر، همواره در حال جابجایی بین شهرهای مختلف بودند.
پدر: محمدباقر بهزادی نوری (نظامی)
مادر: فاطمه
تعداد فرزندان: ۲ پسر (همایون فرزند دوم خانواده)
عشق به فوتبال و آغاز یک افسانه
شور جوانی و استعداد ذاتی، بهزادی ۱۸ ساله را به اردوی تیم ملی کشاند. اولین حضور بینالمللی او در بازیهای آسیایی ۱۹۶۶ بانکوک، آغازی بود بر مجموعهای از افتخارات…
درخشش در عرصه بینالمللی
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ (بهترین گلزن مسابقات)
نایبقهرمانی در بازیهای آسیایی ۱۹۶۶
ثبت اولین هتریک تاریخ دربی تهران
سبک بازی منحصر به فرد
پرشهای افسانهای و کنترل هوایی مثالزدنی، از ویژگیهای بارز بازی بهزادی بود. همتیمیهایش از او به عنوان «مرد پرنده» یاد میکردند!
فاتح نیمکت مربیگری
پس از بازنشستگی در سال ۱۳۵۴، این اسطوره فوتبال نقش مربیگری را بر عهده گرفت. هدایت تیمهای بزرگی مانند پرسپولیس و تربیت نسل جدید بازیکنان، فصل جدیدی در زندگی حرفهای او بود.
زندگی شخصی و ویژگیهای اخلاقی
ازدواج اول: آذر بهزادی (۲۲ سال زندگی مشترک)
فرزندان: علی و شاهین (هر دو فعال در حوزه فوتبال)
مدارک تحصیلی: لیسانس ادبیات فارسی
رویارویی با چالشها
دوران سخت پس از انقلاب و اتهامات ناروا به دلیل سوابق نظامی، آزمونی سخت برای این چهره ورزشی بود. اما استقامت و حمایت دوستان قدیمی، او را از این مهلکه نجات داد.
پایان یک دوران طلایی
سرانجام در بامداد سرد بهمن ۱۳۹۴، قلبی که سالها برای فوتبال ایران طپیده بود از حرکت ایستاد. ولی خاطرات و افتخارات بهزادی همچنان زنده است…
درسهای زندگی از اسطوره فوتبال
پشتکار علیرغم مشکلات مالی
وفاداری به اصالتهای اخلاقی
اهمیت تربیت نسل آینده
سخن پایانی: میراث ماندگار یک اسطوره
همایون بهزادی نهتنها با گلهای به یادماندنیاش، بلکه با منش نجیبانه و شخصیت والای انسانیاش در دل مردم جاودانه شد. مطالعه زندگی این چهره ورزشی، دریچهای به سوی ارزشهای فراموششده ورزش قهرمانی است.
