پارادوومیدانی و چالش‌های ساختار موازیپیشنهاد ایجاد فدراسیون مستقل پارادوومیدانی در ایران بحث‌های کارشناسی زیادی را برانگیخته است. این ایده که هنوز در مرحله بررسی است، نیازمند تحلیل دقیق پیامدهای حقوقی، بین‌المللی و سازمانی می‌باشد.نکات کلیدی در تصمیم‌گیریبرای ارزیابی این طرح باید سه محور اساسی را در نظر گرفت:هماهنگی با استانداردهای بین‌المللیتجربه کشورهای پیشرو در مدیریت ورزشیتأثیرات اقتصادی و ساختاری داخلیموانع حقوقی بین‌المللیفدراسیون جهانی دوومیدانی هرگز بیش از یک نهاد ملی را در یک کشور به رسمیت نمی‌شناسد. این اصل اساسی شامل تمام شاخه‌های ورزشی از جمله پارادوومیدانی می‌شود.الگوهای موفق جهانیکشورهایی مانند آلمان و ژاپن با ایجاد دپارتمان‌های تخصصی درون فدراسیون اصلی:بودجه‌بندی متمرکزاستفاده بهینه از امکاناتهماهنگی در برنامه‌ریزی کلانچالش‌های اقتصادیتأسیس نهاد جدید می‌تواند موجب:تقسیم منابع مالی محدوددوباره‌کاری در خرید تجهیزاتافزایش هزینه‌های اداریراهکارهای پیشنهادیبه جای ساختار موازی، می‌توان:کمیته تخصصی پارادوومیدانی با اختیارات گستردهبودجه مستقل در چارچوب فدراسیون موجودنظارت وزارت ورزش بر عملکردنتیجه‌گیری هوشمندانهپارادوومیدانی نیازمند حمایت همه‌جانبه است، اما ایجاد ساختار موازی می‌تواند به جای حل مشکلات، چالش‌های جدیدی ایجاد کند. تقویت نهاد موجود با سازوکارهای نظارتی دقیق و تأمین منابع هدفمند، می‌تواند گام مؤثری در توسعه این رشته ورزشی باشد.
