سید عمار حکیم؛ چهره‌ای مؤثر در تحولات سیاسی عراق
سید عمار حکیم به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های سیاسی و مذهبی شیعه در عراق معاصر شناخته می‌شود. فعالیت‌های او از مدیریت نهادهای دینی تا رهبری جریان‌های سیاسی، نقشی کلیدی در شکل‌گیری معادلات قدرت این کشور ایفا کرده است.
خاندان علمی و سوابق خانوادگی
متولد 1350 شمسی در نجف، وی در خاندانی صاحب‌نام در جهان تشیع پرورش یافت. پدرش عبدالعزیز حکیم و پدربزرگش محسن حکیم از مراجع سرشناس شیعه بودند. این پیشینه عمیق حوزوی، پایه‌های تربیتی او را شکل داد.
تحصیلات و مهاجرت اجباری
تحصیل در مدرسه ایرانیان تهران و اخذ دیپلم
گذراندن دوره حقوق در دانشگاه اسلامی قم
تحصیلات حوزوی تا سطح خارج فقه
آموزش فلسفه و کلام اسلامی تحت نظر استادان برجسته
مسیر سیاسی و مدیریت نهادهای دینی
حکیم از سال 1386 با ورود به مجلس اعلای اسلامی عراق، مسئولیت‌های اجرایی مهمی را عهده‌دار شد. تأسیس مراکزی مانند دارالحکمه برای تربیت مبلغان مذهبی و مدیریت مؤسسه شهید محراب با 80 شعبه در عراق، از ابتکارات اوست.
تأسیس جریان حکمت ملی
در سال 1395 با ایجاد این تشکل سیاسی، استراتژی جدیدی در عرصه مدیریت کشور پیش گرفت. اهداف کلیدی این جریان شامل:
تقویت وحدت ملی بین فرقه‌های مختلف
حمایت از نظام فدرالی در جنوب عراق
مخالفت با دخالت‌های خارجی در امور کشور
مواضع بین‌المللی و منطقه‌ای
حکیم همواره از محور مقاومت در برابر اسرائیل حمایت کرده و روابط نزدیکی با ایران دارد. وی در خطبه‌های نماز عید فطر 1398، محاصره اقتصادی ایران را محکوم کرد و بر لزوم همبستگی اسلامی تأکید نمود.
آثار و تألیفات فکری
از مهمترین کتاب‌های وی می‌توان به هذه موارد اشاره کرد:
«خطاب الاعتدال و البناء» در 19 جلد
«رسالة الامل، شبابنا» درباره نقش جوانان در تحولات اجتماعی
«الشباب و الدولة العصریة العادلة» بررسی چالش‌های حکمرانی مدرن
نتیجه‌گیری: آینده نقش‌آفرینی در عراق
سید عمار حکیم با ترکیب دانش حوزوی و مهارت‌های سیاسی، الگوی جدیدی از رهبری مذهبی-سیاسی در خاورمیانه ارائه داده است. رویکرد اعتدالی او در مدیریت تنش‌های فرقه‌ای و تأکید بر استقلال ملی، نقش مهمی در ثبات نسبی عراق امروز ایفا می‌کند. آینده سیاسی این کشور تا حد زیادی به توانایی چهره‌هایی مانند حکیم در ایجاد وفاق ملی وابسته است.
