جنایت خیابان گاندیاین واقعهٔ شوکه‌کننده در دی ماه ۱۳۷۵ نه‌تنها جامعهٔ آن زمان ایران را تحت تأثیر قرار داد، بلکه تا سال‌ها به عنوان نمادی از پیچیدگی‌های روانی نوجوانان و تأثیرات محیطی بر رفتارهای خشونت‌آمیز مورد تحلیل قرار گرفته است.زمینه‌های شکل‌گیری حادثهواقعهٔ دردناک خیابان گاندی از ترکیبی از عوامل عاطفی، روانی و اجتماعی نشأت می‌گرفت. برخی از کلیدی‌ترین زمینه‌ها شامل:تنش‌های خانوادگی و شکاف نسلیمشکلات هویتی در دورهٔ نوجوانیتأثیرپذیری از محتوای رسانه‌ای غیرمتعارفضعف در مکانیسم‌های کنترل خشمنقش رسانه و فرهنگ عامهاگرچه برخی تحلیل‌ها بر تأثیر مستقیم فیلم‌ها یا موسیقی‌های خاص تأکید داشتند، اما کارشناسان معتقدند این محتواها تنها محرک ثانویه بودند. مسئلهٔ اصلی، تفسیر نادرست و استفادهٔ گزینشی از این محتواها توسط نوجوانان در بحران هویت بود.فرایند قانونی و پیامدهای اجتماعیروند دادرسی این پرونده با چالش‌های متعدد حقوقی روبرو شد که از آن جمله می‌توان به:بحث دربارهٔ سن مسئولیت کیفریتأثیرگذاری عامل گذشت ولی دمجوامع سنتی در برابر مدرنیتهتحلیل روانشناختی رفتار مجرمانهبررسی رفتار دو نوجوان نشان‌دهندهٔ ترکیبی از اختلالات شخصیتی، تمایل به اثبات خود و توهم کنترل بود. این واقعه لزوم توجه به:آموزش مهارت‌های هیجانینظام پایش سلامت روان نوجوانانمداخله‌های به موقع خانوادهدرس‌های جامعه‌شناختی واقعهاین تراژدی پنجره‌ای به روی بحث‌های اساسی در مورد:آسیب‌شناسی خانواده‌های مرفهکارکردهای آموزشی رسانه‌هاچالش‌های گذار فرهنگینتیجه‌گیری: بازخوانی یک هشدار اجتماعیجنایت خیابان گاندی فراتر از یک پروندهٔ قضایی، آینه‌ای از تنش‌های پنهان در بطن جامعه است. این واقعه بر ضرورت ایجاد سیستم‌های حمایت روانی، بهبود ارتباطات خانوادگی و آموزش مهارت‌های زندگی به نوجوانان تأکید می‌کند. تحلیل این رخداد نشان می‌دهد پیشگیری از تکرار چنین حوادثی نیازمند رویکردی چندبعدی و مشارکت فعال نهادهای مختلف اجتماعی است.
