امین تارخ؛ ستاره‌ای که هرگز خاموش نمی‌شود
از شیراز تا اوج سینمای ایران
امین تارخ در ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ در شیراز متولد شد. دوران کودکی او با مهاجرت خانواده به سیستان و بلوچستان همراه بود، تجربه‌ای که بعدها در عمق بازی‌هایش نمود پیدا کرد. تحصیل در رشته هنرهای نمایشی دانشگاه تهران، باب آشنایی او با جهان تئاتر و سینما را گشود.
آغاز یک انقلاب هنری
اولین حضور جدی او در تئاتر با نمایش «مرگ یزدگرد» به کارگردانی بهرام بیضایی در سال ۱۳۵۸، سرآغاز مسیری درخشان شد. نقش‌آفرینی در سریال تاریخی «سربداران» او را به چهره‌ای شناخته شده در سطح ملی تبدیل کرد.
خانواده؛ پایگاه عاطفی یک هنرمند
آشنایی با منصوره شادمنش در محیط دانشگاه نه تنها همکاری هنری، بلکه پیوندی عاطفی را رقم زد. این زوج هنرمند سه فرزند به نام‌های نیما، مانی و نامی دارند که هرکدام ادامه‌دهنده راه پدر در عرصه‌های مختلف هنری هستند.
گنجینه افتخارات سینمایی
سیمرغ بلورین جشنواره فجر برای فیلم ماه و خورشید
جایزه بهترین بازیگر جشنواره فیلم جاده ابریشم
تندیس حافظ برای بازی درخشان در «معصومیت از دست رفته»
مکتب بازیگری امین تارخ
تاسیس کارگاه آزاد بازیگری در سال ۱۳۷۳، نسلی از بازیگران مطرح سینما را پرورش داد. روش‌های آموزشی او بر پایه تلفیق تجربیات عملی و دانش آکادمیک استوار بود.
روزهای پایانی و وداع با دنیای هنر
بستری شدن در شهریور ۱۴۰۱ به دلیل عوارض قلبی، فصل پایانی زندگی این هنرمند را رقم زد. درگذشت او در ۲ مهرماه همان سال، جامعه هنری ایران را در سوگ فرو برد.
پاسداشت یک اسطوره
مراسم نکوداشت در موزه سینما با حضور چهره‌های برجسته همراه بود. رونمایی از گنجینه شخصی آثار او، گوشه‌ای از زندگی حرفه‌ای این استاد مسلم بازیگری را برای همیشه ماندگار کرد.
امین تارخ؛ چراغ راه نسل‌های آینده
امین تارخ نه فقط با نقش‌آفرینی‌های ماندگار، که با تربیت نسلی از هنرمندان، میراثی ارزشمند از خود بر جای گذاشت. شیوه منحصر به فرد او در ترکیب احساس و تکنیک، الگویی بی‌بدیل در سینمای ایران محسوب می‌شود. برای درک عمق هنر این استاد بی‌بدیل، تماشای آثاری چون «دلشدگان» و «معصومیت از دست رفته» به تمام هنردوستان توصیه می‌شود.
